کتاب پیش رو نوشته‌ی «یاسوناری کاواباتا» نویسنده‌ی شهیر ژاپنی است که توسط رضا دادویی به فارسی روان ترجمه شده و انتشارات سبزان آن را به چاپ رسانده است. کتاب کاواباتا از سه داستان مجزا تشکیل شده که عبارتند از: 1. دست 2. پرندگان و حیوانات دیگر 3. خانه خوبرویان خفته. هر سه داستان در فضایی سورئال و فرا واقع‌گرایانه جریان دارد. محور اصلی هر سه نیز، زن است. زن به عنوان سوژه حضور دارد و مرد ابژه‌ای است که زن را از منظر و نقطه دید او تماشا می‌کند.
داستان نخست، شیدایی و عشق مرد به زنی است که دستش را نزد مرد به ودیعه گذارده و او را راهی خانه خود می‌کند. مرد در مسیر با طبیعت و حال و هوای مه‌آلود و رویایی مواجه است که هر دم بیم آن دارد دست زن را از دست بدهد. دست نشانه‌ی آشکاری از خود زن است نویسنده به تمهیدی، تکه‌ای از اندام زن را به مرد می‌سپارد، نه تمامی وجود او را. مرد در بوته‌‌‌ی چنین آزمایشی، به کشمکشی مستانه دچار می‌شود و دست زن را به جای دست خود به بدن متصل می‌کند. اما پس از پایان آن شب و پایان وصال و تلظی یک‌سویه؛ مرد به دست از دست داده‌اش واقف می‌شود و ناهوشیارانه دست معشوقِ یک شبه‌اش را از تن خود جدا می‌کند و به وصال دست خویش نائل می‌شود. تلخی این داستان با چنین جمله‌ای به پایان می‌رسد: انگشت‌های دست را به لب‌هایم نزدیک کردم، شبنمی که انگار عطری زنانه داشت، همچون قطره‌ی اشکی از میان ناخن‌ها و نوک دست به بیرون تراوش کرد و به پایین فروچکید«