کتاب بیمار انگلیسی

سراسر جنگ با بیماران بی‌شماری سروکار داشت و سعی کرده بود نقش پرستار را برای هرکدام به‌خوبی ایفا کند. این‌یکی رو نجات خواهم داد. مردن او تقصیر من نبود." این‌ها جملاتی بودند که در طی جنگ و جابه‌جایی از این منطقه به آن شهر در ذهنش زمزمه می‌کرد. از ارینو، آنگیاری، مونترچی، و تا فلورانس و کمی دورتر تا ساحل پیزا هرروز این حرف‌ها از خاطرش می‌گذشت. در بیمارستان پیزا برای اولین بار، بیمار انگلیسی را ملاقات کرد. مردی بدون صورت، پوستی پریده به رنگ آبنوس. تمام برگه‌های هویتش در آتش سوخته بود. بر قسمت‌هایی از صورت و بدن سوخته‌اش، جوهر مازو ریخته بودند تا سلول‌های حفاظتی پوست قوی‌تر شود. دور چشم‌هایش هم لایه‌ای ضخیم از ويوله دوژانین گذاشته بودند. نشانه ای توی صورتش نبود تا کسی او را بشناسد. متن بالا قسمتی از کتاب بیمار انگلیسی است که توسط مایکل اونداتییه نوشته شده و به همت زهرا طراوتی در 232 صفحه ترجمه شده و در انتشارات سبزان به چاپ رسیده است.