کتاب اقتصاد سیاسی اشتغال زنان

اشتغال مهم‌ترین و غنی‌ترین شیوه حضور در فضای عمومی و مشارکت در انواع تعاملاتی است که این حضور ایجاب می‌کند. اشتغال نه‌فقط منبعی برای کسب درآمد است که میانجی داوری فرد از خود و سنجش محیط پیرامون اش نیز به شمار می‌رود. اشتغال، موجب اخروج فرد از فضای خصوصی و خانوادگی است و قدم گذاشتن در فضاهایی که هم می‌تواند افق منفعتی و منقبتی بی‌شماری را بروی بگشاید و هم او را در معرض آسیب‌های گوناگون قرار دهد. همین چندوجهی بودن موضوع اشتغال است که باعث می‌شود فرد و تمام نهادهایی که در سرنوشت او دخیل هستند نسبت به آن برخوردهایی پیچیده داشته باشند. این پیچیدگی که مقالات کتاب حاضر تلاش کرده‌اند لایه‌های گوناگون آن را در فاصله سال‌های ۱۳۵۷ تا ۱۳۸۷ در ایران و ناظر بر موقعیت زنان موردتوجه قرار دهند، به نحو چشم‌گیری هم با مداخله دولت‌ها در امر اشتغال - پدیده‌های متعلق به دوران متقدم سرمایه‌داری - و هم مداخلات بین‌المللی - پدیده‌ای متعلق به دوران متأخر این نظام اقتصادی - تشدید می‌شود.