کتاب فراسوی فرزانگی جلد 2

در آغاز واژه ی «مهایانه» برای نامیدن برترین اصل یا هستی یا فراشناخت به کار برده می شد. جهان و هرچه در او هست تجلی برترین اصل است و موجودات جهان تنها از این راه می توانند به رستگاری فرجامین برسند. مهایانه در آغاز نه نام آیین خاصی بود و نه با بگومگوی فرقه یی سروکار داشت. نخستین روشن گر مهایانه، اشو گوشه بود که او را معاصر عیسی مسیح دانسته اند. او این واژه را در کتاب بیداری ایمان مهایانه به معنای بوته تتتا (چینی هستی یا چنینی حقیقی) یا درمه - کایه به کار برده است. او معرفت و ایمان به برترین اصل و هستی را به کشتی یی مانند می کند که مومنان را از دریای توفانی سنساره به ساحل امن جاوید نیروانه می رساند.

متن فوق قسمتی از کتاب ع. پاشایی بوده که به همت انتشارات نگاه معاصر به چاپ رسیده است.