کتاب عیدت مبارک تربچه

"حتی مردها نیز قصه می‌گویند. زیگفرید به وسط کلبه، به جایی که پدرش دراز کشیده‌بود، نگاه کرد. انگار منتظر بود پدرش صحبت کند، اما پدرش هیچ حرفی نمی‌زد زیرا مرده بود. اینار اندرسون روی میز دراز کشیده بود، دست‌ها را زیر سر گذاشته و زانوهایش کمی خم شده‌بود. او را به همان شکلی که یخ زده‌بود پیدا کرده‌بودند. او بیرون از کلبه، روی دریاچه یخ‌زده، کنار سگ‌هایش افتاده‌بود. کنار سگ‌هایی که صبورانه و بسته به افسار سورتمه او را انتظار می‌کشیدند. پوست اینار خاکستری شده‌بود. آنقدر هوا سرد بود که با وجود گرمای کلبه، تکه‌های برف و یخ هنوز روی ریش و ابروهایش می‌درخشید..."

متن فوق بخشی از کتاب "عیدت مبارک تربچه" است. این کتاب توسط فریدا نیلسون تالیف و به همت سپیده خلیلی به فارسی روان ترجمه شده‌است؛ و در انتشارات ویدا به چاپ رسیده‌است.