کتاب آدمکش کور

« آدمکش کور» از جنگ و تبعات غم انگیز آن می گوید. « مارگارت اتوود » در این کتاب داستان خانواده ای را روایت کرده که تحت تأثیر جنگ و دغدغه های آن، فرود و فرازهایی را تجربه کرده اند. شهین آسایش با قلمی شیوا و تأثیرگذار این رمان را ترجمه کرده و انتشارات ققنوس آن را به چاپ رسانده است. 

" یک شب کسی در می زند، و تو پشت دری. لباس سیاه پوشیده ای و یکی از آن کوله پشتی‌هایی را که حالا جوان ها به جای کیف استفاده می کنند، در پشتت حمل می کنی. مثل امشب باران می بارد، اما تو چتر نداری، چترها را تحقیر می کنی، جوان ها دوست دارند سرشان با عناصر چهارگانه شلاق بخورد، به آن ها نیرو می دهد. تو در ایوان در مهی از نور مرطوب می ایستی، موهای براق سیاهت مرطوب خواهد بود، لباس سیاهت خیس خواهد بود، قطره های باران روی صورت و لباس هایت مانند پولک های طلا برق می‌زند. در میزنی. صدایت را می شنوم، لخ لخ کنان به پایین راهرو می رسم، در را باز می کنم. قلبم اوج می گیرد؛ با دقت نگاهت می کنم، بعد می شناسمت: آخرین آرزوی عزیزم...