نی! سازی با نوایی راز‌گونه و عرفانی که در دوره‌های مختلف به طُرُق گوناگون در ادبیات فارسی نمود و تاثیر خود را داشته که از مشهورترین‌های آن می‌توان به "نی‌نامه‌"ی مولوی در دیبایه دفترنخست مثنوی اشاره کرد، آن‌جا که می‌گوید: «بشنو از نی...». از نی شنیدن، با نی گفتن... حال عجیبی است؛ عجیب و غریب... شاید همین غربت نوای نی بود که جعفر همایی را آن‌چنان افسون خود ساخت که اسم انتشاراتش را که در سال 1363 تاسیس کرد، «نی» بگذارد. انتشارات نی در حدود 4 دهه فعالیت خود توانست تا جایی پله پله در عرصه‌ی ادب و فرهنگ بالا بیاید که امروزه در شمار مطرح‌ترین‌ها در میان ناشران عمومی به‌حساب آید. نشر نی در این مدت بیش از 1500 عنوان کتاب در زمینه‌های مختلفی چون ادبیات، علوم اجتماعی، فلسفه، سیاست، حقوق، اقتصاد، مدیریت، دین، تاریخ، روان‌شناسی، علوم طبیعی، هنر و... منتشر نموده است ولی عمده تمرکز خود را برای حوزه‌های ادبیات، علوم اجتماعی و فلسفه گذاشته است. شاید برایتان جالب باشد که بدانید در نمایشگاه کتاب تهران در سال 1393 مقام نخست از نظر تعداد تراکنش بانکی ازآنِ غرفه‌ی نشر نی بود. شما می‌توانید بر روی کتاب‌های این انتشارات، در قسمت نام نویسنده و مترجم اسامی آشنایی چون اریک امانوئل اشمیت، آهو خردمند، ایران درودی، چارلز چابلین، محمد چرم‌شیر، شارلوت برونته، توماس هابز، پل پیرسون، رخشان بنی‌اعتماد، کیانوش عیاری، یاسمینا رضا، پرویز جاهد، یرواند آبراهامیان، عبدالرضا کاهانی، جواد بدیع‌زاده، جان فورد و... را ببینید که این خود گواهی است آشکار بر گزیده‌کاری و حساسیت مدیران این نشر برای کتاب‌هایی که خوراک فرهنگی مردم ایران را تشکیل می‌دهند. نشر نی به حق مدعی است که همچو نی من گفتنی‌ها دارمی؛ البته این تنها نظر بنده نیست و بسیاری از خوانندگان پرو پا قرص این نشر نیز مُهر تایید بر این ادعا زده‌اند.