گوژپشت نتردام

در روز ششم ژانویه سال ۱۴۸۲، شهر پاریس با صدای زنگ ناقوس‌ها بیدار شد. آن روز در شهر دو جشن برگزار می‌شد: عید پادشاهان و جشن گدایان. عید پادشاهان از جشن‌های مذهبی به شمار می‌رفت اما جشن گدایان جشنی برای تمامی مردم بود. در این جشن سالیانه، همه‌ی مردم شادبودند و از برنامه‌هایی چون آتش‌بازی، آذین‌بندی درختان و اجرای نمایش در تالار بزرگ شهر لذت می‌بردند.

بیشتر افراد مهم شهر برای دیدن نمایش می‌آمدند. تمامی خیابان‌های منتهی به تالار بزرگ، پر از مردمی می‌شد که می‌گفتند و می‌خندیدند و به‌سوی آنجا می‌رفتند.

اما در آن روز، مردم از انتظاری طولانی خشمگین و برآشفته بودند و گویی همه از آسمان و زمین شکایت داشتند.

جمعیت چون آبی بود که از ظرفش سرریز می‌کند، موج می‌خورد و به هر طرف می‌رود اشغال می‌کرد. مردم در هرجایی که می‌شد، می‌نشستند؛ از لبه‌ی پنجره‌ها گرفته تا روی مجسمه‌ها.

متن بالا قسمتی از کتاب گوژپشت نتردام است که توسط ویکتور هوگو در 112 صفحه گردآوری شده و در انتشارات قدیانی به چاپ رسیده است.