چهل و یک مجلس به سبک ویژه‌‌ای تألیف گشته و آن تلفیق، ترکیب و سپس قیاس قطعاتی از جنگ‌‌های پیامبر اسلام با کفار در نخستین سالهای هجرت از سویی و جزئیات و زوایایی از حادثه عاشورا در محرم سال ۶۱ هجری از سوی دیگر است. نویسنده، با تیزبینی خاص، موضوعات و رخدادهایی را که در دو مقطع تاریخی مزبور اتفاق افتاده و شباهت بسیار یا تضاد فاحش با یکدیگر داشته‌‌اند را برگزیده و پس از مقایسه آنها با یکدیگر، مظلومیت امام حسین و خاندان و یارانش را به تصویر کشیده است. سبک چهل و یک مجلس تلفیقی از نثر و نظم فارسی و بعضاً عربی است. نویسنده با تسلط بر منابع تاریخی فارسی و عربی توانسته است بخشهایی از تاریخ صدر اسلام، به علاوه رخداد عظیم عاشورا، را در قالبی از نثر سلیس و روان ریخته و، بسته به موضوع، از اشعار شاعران پارسی‌گوی و بعضاً عرب‌زبان نیز بهره گرفته و مجالس خواندنی و سوزناک پدید آورد.