کتاب وداع با اسلحه

دنیا همه را می‌شکند و پس‌ازآن خیلی‌ها درجاهایی که شکسته‌اند قوی می‌شوند. اما دنیا کسانی را که نشکنند، می‌کشد. بهترین‌ها و نجیب‌ترین‌ها و شجاع‌ترین‌ها را با بی‌تفاوتی می‌کشد. اگر تو جزو آن‌ها نباشی مطمئن باش که تو را هم می‌کشد، فقط چندان عجله‌ای ندارد.

ارنست همینگوی برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات "۱۹۵۴" در بخشی از زندگی پرماجرای خود به‌عنوان راننده‌ی آمبولانس راهی جنگ جهانی اول شد، در ارتش ایتالیا خدمت کرد و مجروح شد، سه ماه دوران نقاهت خود را در بیمارستان شهر میلان گذراند و همان‌جا به پرستارش دل باخت. او با الهام از این واقعه، شخصیت کاترین بار کلی را در رمان وداع با اسلحه خلق کرد. این رمان نمونه‌ای از بیان خاص همینگوی در داستان‌نویسی است که مترجم سعی کرده به همین لحن در زبان فارسی دست یابد.

این کتاب به قلم نازی عظیما ترجمه و توسط انتشارات افق در 416 صفحه به چاپ رسیده است.