کتاب هایدگر

اندیشه مارتین هایدگر بسیار مناقشه‌آمیز است. برخی وی را یکی از بزرگترین، گرچه نه بزرگترین، فیلسوف قرن بیستم می‌دانند. این در حالی است که پاره‌ای از منتقدین نحوه تفکر او را گیج و گنگ‌کننده می‌دانند: زبان هایدگر را بعضی مهیج و تکان‌دهنده، برخی دیگر به تمامی بی‌معنا تلقی می‌کنند. به اعتقاد بعضی، ارتباط سیاسی او با حزب نازی اندیشه فلسفی‌اش را کاملا بی‌اعتبار می‌سازد، اما گروهی نیز هیچ‌گونه ارتباطی میان تفکر فلسفی وی و رابطه‌اش با حزب نازی نمی‌یابند. هایدگر خود در پایان مصاحبه‌اش با مجله اشپیگل، در سپتامبر سال 1966، می‌گوید: «اما بزرگ‌ترین نیاز تفکر عبارت است از این که امروز، تا آنجا که من می‌توانم بفهمم، هنوز هیچ متفکری وجود ندارد که تا آن اندازه بزرگ باشد که خود تفکر را بی‌واسطه و به شکلی کاملا روشن و واضح، در قلب موضوع جای داده و بدین نحو تفکر را در مسیر خودش قرار دهد.»

کتاب فوق را پ.آ.جانسون نگارش کرده که برگردان آن به فارسی توسط بیژن عبدالکریمی صورت گرفته و به همت انتشارات نقد فرهنگ به چاپ رسیده است.