کتاب میز کناری

آن‌قدر زخم خوردم از همه که
دیگه جای شکایت و گله نیست
من یه عمره که قبرم آماده‌ست
زندگی ول کن معامله نیست
هر جا دنبال مرهمی گشتم
چند تا زخم عمیق‌تر دیدم
بین زخمای دوست تا دشمن
دشمنام رفیق‌تر دیدم
عشق تو زخم روی قلبم بود
زخمی که عاقبت عفونی شد
روزگارم سیاه بود اما
از شب رفتن تو خونی شد