ابله، روزگاری بود که بی‌درنگ شب می‌شد و با جست‌وجوی گرما و تکه‌های تقریباً خوردنی به‌خوبی می‌گذشت. و تصور می‌کنی که این وضع تا آخر همین‌طور باقی می‌ماند. اما ناگهان همه‌چیز دوباره شروع به خشم و خروش می‌کند، در جنگل‌هایی از سرخس‌های بزرگ گم می‌شوی یا در زمین‌های بایر در معرض بادهای شدید می‌چرخی، تا این‌که کنجکاو می‌شوی که آیا بی‌خبر مرده‌ای و به دوزخ رفته‌ای یا باری دیگر در جایی حتی بدتر از جای قبلی به دنیا آمده‌ای. متن بالا قسمتی از کتاب مالون می‌میرد است که توسط ساموئل بکت نوشته شده و به همت مهدی نوید در 285 صفحه ترجمه شده و در انتشارات چشمه به چاپ رسیده است.