مقارن پایان قرن بیستم، سقوط کمونیسم این دیدگاه غرورآمیز را تقویت کرد که دموکراسی‌های غربی به عنوان مظهر روشنگری و مدرنیته، به پیروزی نهایی بر رقبای خود در دوره «پایان تاریخ» دست یافته‌اند. هرگز باورکردنی نیست که این دیدگاه به نحو قاطعانه‌ای با طغیان «نبرد جهانی بر ضد ترور»، بحران اقتصادی و تهدید آشکار تخریب محیط زیست تناقض داشت. این حوادث، هم بازگشت به «سیاست» و هم حمایت بیشتر از مضامین دینی و درون مایه‌های فلسفی را به دنبال داشته است، و در نتیجه، توجه به متفکرانی نظیر جورجیو آگامین، فیلیپ لاکولابارته و ژان لوک نانسی معطوف گردیده که ماهیت اجتماع و سیاست به معنای فلسفی را هنوز در ارتباط با هایدگر و پست مدرنیستم دنبال می‌کنند.
کتاب فوق را اسلاوی ژیژک نگارش کرده که برگردان آن به فارسی توسط جلیل محمودی صورت گرفته و به همت انتشارات نقش و نگار به چاپ رسیده است.