امروز آغاز هیاهویی دیگر است. تا دیروز قاصدان اخباری آورده بودند غم‌انگیز و حیرت‌آور، که هیچ باورمان نشد، اما یقین کردیم پدر هذیان نمی‌گوید. از پی قاصدان نیز مردانی آمدند تا خبر واقعه را از زبان پدر بشنوند، شمایلش را که دیدند سوال نپرسیده از خانه بیرون می‌رفتند. پدر تا پیش از این سخنوری بود زبانزد، سفیر علی بن‌ابی‌طالب، شاعر نیز بود. اما اکنون چند روزی می‌شود که لب فرو بسته، حتی به قول سعید همان هذیان‌ها را هم دیگر نمی‌گوید؛ نشسته گوشه‌ای و خیره شده به نقطه‌ای، با قطره اشکی در چشمانش که نه فرو می‌ریزد و نه خشک می‌شود. زبانم لال، شمایل مجانین را دارد، پیداست که اندوهی گران، روحش را می‌جود.
کتاب فوق را مریم راهی نگارش کرده و به همت انتشارات کتاب نیستان به چاپ رسیده است.