اجتناب ناپذیر بود. دکتر خوونال اوربینو هر بار که بوی بادام تلخ به دماغش می‌خورد به یاد عشق‌های بد و یکطرفه می‌افتاد همین که به خانه‌ای که در نیمه تاریکی فرو رفته بود پا گذاشت، بوی تلخ باز به مشامش خورد. با شتاب هر چه تمام‌تر به آنجا خوانده شده بود، برای حل مسئله‌ای که در نظر او سال‌های سال بود اهمیت خود را از دست داده بود،خرمیا د سنت آمور، پناهنده‌ای اهل یکی از جزایر آنتیل، معلول جنگی، عکاس کودکان و حریف سرسخت شطرنج او، با بخارهای طلای مذاب، خود را از دست خاطرات پر عذاب خلاص کرده بود.
کتاب فوق توسط انتشارات ققنوس در 542 صفحه به چاپ رسیده است.