«عباس کیارستمی و فیلم - فلسفه پژوهشی است روشنگر و تأثیرگذار درباره یکی از مهم‌ترین فیلم‌سازان سینمای جهان. ابوت نه‌تنها کارهای کیارستمی را با باریک‌بینی و موی شکافی می‌کاود بلکه گامی پرقدرت و بدیع در مسیر بحث‌های مربوط به اهمیت و معنای فلسفی سینما - یعنی، ایده «فیلم به‌مثابه فلسفه» - برمی‌دارد. خواندن این کتاب برای هرکس که دغدغه فیلم، فلسفه و سینماهای جهان دارد واجب است.» این کتاب به یاری وارسی سینمای عباس کیارستمی فیلم - فلسفه‌ای نو و قدرتمند عرضه می‌کند. متیو ابوت نشان می‌دهد فیلم‌های کیارستمی تفکر سینمایی را به میدان عمل می‌آورند. فیلم‌های او صرفاً گزارش مصور بعضی ایده‌های از پیش موجود فلسفی نیستند بلکه در عمل کار فلسفی می‌کنند، نوعی فعالیت واقعی فلسفی. ابوت با عبور از مرزهایی که بین فلسفه تحلیلی (انگلوساکسن) و فلسفه اروپایی ترسیم شده است، از افکار و آرای لودویگ ویتگنشتاین، استنلی کاول، جان مک داول، آلیس کرری، نوئل کرول، جورجو آگامین و مارتین هایدگر بهره می‌گیرد تا تفکر جاری در فیلم‌های متأخر کیارستمی را روشن گرداند: طعم گیلاس، باد ما را خواهد برد، ای بی سی آفریقا، ده، پنج، شیرین، کپی برابر اصل و مثل یک عاشق عباس کیارستمی و فیلم - فلسفه نشان می‌دهد معنای فلسفی فیلم‌ها بیش از آنکه ناشی از توانایی آن‌ها دربرداشتن قدم‌های مثبت در مسیر نظریه‌پردازی باشد ناشی از آن است که فیلم‌ها می‌توانند نظریه‌پردازی را اغوا، تحریک و مؤاخذه کنند.» متن بالا قسمتی از کتاب عباس کیارستمی و فیلم فلسفه است که توسط متیو ابوت نوشته شده و به همت صالح نجفی در 288 صفحه ترجمه شده و در انتشارات نگاه به چاپ رسیده است.