کتاب شب پیش از پیاده شدن مجموعه کتاب کوچک 35

نیک تو تاریکی روی عرشه پرسه می‌زد که رسید کنار افسرهای لهستانی که ردیفی نشسته بودند روی صندلی‌های تاشو. یکی‌شان داشت ماندولین می‌زد. لئون کوچانوویچ پاش را دراز کرد طرفی که تاریک بود. گفت: هی نیک، کجا داری می‌ری؟ (هیچ‌جا. می‌گشتم) بشین این‌جا. بیا اینم صندلی. نیک نشست روی صندلی خالی و نگاه کرد به آن‌هایی که جلوی روشنایی دریا می‌رفتند و می‌آمدند. از آن شب‌های گرم ژوئن بود...