کتاب زنی که با من در یک خانه زندگی می کرد

دریا دو کیلومتر با خانه فاصله داشت. از آنجاییکه در مسیر خانه تا دریا گیاهی نروییده بود از همان فاصله هم می‌شد سنگ ریزه های داغ ساحل را دید. پشت خانه‌شان زمینی بود که در فصل بهار می‌شد پاتوق خانواده شش نفری آنها. همیشه بوی گوگردی که از زمین آنجا بلند می‌شد، برای او نوستالژی خاصی داشت و او را به یاد سوپ خانگی هداک می‌انداخت. یک جورهایی مفهوم زندگی را در ذهن او بیدار می کردند. مادر، پدر بزرگ و مادر بزرگشان خیلی وقت پیش مرده بودند. خاله زاده ها و عموزاده ها هم برای کار و تحصیل در کل دنیا پراکنده شده بودند. بعضی‌ها رفته بودند دانمارک، کانادا، شانگهای و بعضی‌ها هم هیوستن... نوشته بالا قسمتی از متن کتاب است.

کتاب زنی که با من در یک خانه زندگی می کرد نوشته گروه نویسندگان و توسط زهرا سلیمی به فارسی روان ترجمه شده و انتشارات کتاب نیستان این اثر را در 433 صفحه منتشر کرده است.