اولین باری که متوجه شدم ممکنه یک موجود خیالی باشم، موقعی بود که در طول هفته، بیش‌تر وقتم رو توی یه موسسه دولتی در شمال ایندیاناپولیس می‌گذروندم. بهش می‌گفتن دبیرستان وایت ریور. اون‌جا باید سر ساعت خاصی غذا می‌خوردم، درست بین 12:37 و 1:14 بعدازظهر. نیروهایی بودن که من رو وادار به این کار می‌کردن. اونا خیلی قوی‌تر از من بودن و من حتا نمی‌تونستم بشناسم‌شون. ممکن بود این نیروها زمان دیگه‌ای رو برای ناهارم انتخاب کنن یا ممکن بود کسایی که در اون روز خاص از ماه سپتامبر و موقع ناهار خوردن، با من سر یه میز بودن، موضوع دیگه‌ای رو برای صحبت انتخاب کنن.
کتاب فوق را جان گرین نگارش کرده که برگردان آن به فارسی توسط فاطمه جابیک صورت گرفته و به همت انتشارات میلکان به چاپ رسیده است.