کتاب رگه های عجیب و غریب

مادر ویولت سه پسر داشت، سه پسر بچه، که هر سه را از دست داده بود. بعد از آن سه دختر به دنیا آورد. شاید به خاطر تسلی دادن خودش بابت بدشانسی بزرگی که آورده بود یا شاید برای این که دوباره موقعیتی پیدا کند که احساسات مادرانه‌اش را خرج کند. برای دخترهایش پر تجمل‌ترین اسم‌هایی که به ذهنش خطور می‌کرد را انتخاب کرده بود: اوپال ویولت، داون رز و بانی هوپ. احتمالا برای او این اسامی صرفا تزئیناتی موقتی محسوب می‌شد. ویولت با خودش فکر می‌کرد آیا هرگز مادرش به این نکته فکر کرده بود که دخترهایش مجبورند این اسامی را برای شصت یا هفتاد سال با خود به دوش بکشند، حتی وقتی زنانی چاق و فرتوت شده‌اند؟ شاید فکر می‌کرد که قرار است دخترهایش هم بمیرند.

کتاب فوق را آلیس مانرو نگارش کرده که برگردان آن به فارسی توسط نیایش عبدالکریمی صورت گرفته و به همت انتشارات نقد فرهنگ به چاپ رسیده است.