کتاب دین و نگرش نوین

کتاب دین و نگرش نوین، درواقع به زمینه معرفتی‌ای مربوط می‌شود که فلسفه دین" نام دارد. درعین‌حال، به برخی از مسائل کلامی و همچنین به تاریخ مناسبات و روابط دین و علم، علی‌الخصوص از رنسانس بدین سو، هم می‌پردازد. تأثیری که رشد و تحول کمی و کیفی علم، در روزگار تو، بر دین، فلسفه، و اخلاق نهاده است و سود و زیان‌هایی که مدافعان حریم دین و دیانت پیشگی از این تأثیرات برده‌اند، دست‌کم تا آنجا که به فرهنگ مسیحی و جهان غرب ربط می‌یابد، در این نوشته انعکاس دارد. مؤلف در جای‌جای این کتاب تأکید می‌کند که رشد و پیشرفت علم منطقاً هیچ‌گونه تأثیر منفی بر دین و دیانت پیشگی ندارد. فقط گذرهای روان‌شناختی (در برابر گذرهای منطقی است که گهگاه سبب شده است که در ذهن و روح پاره‌ای از آدمیان رشد علم و بقاء دین را ناسازگار جلوه‌گر سازد. به‌عبارت‌دیگر، به نظر دقیق، تعارض و تضادی میان علم و دین وجود ندارد. از این گذشته، بشر به دین نیازمند است و غالب نابهنجاری‌ها و نابسامانی‌هایی که درصحنه زندگی فردی و جمعی روی می‌نمایند، نتیجه اعراض آدمیان از پیام‌های آسمانی یا عدم التفات درخور به این پیام‌هاست.