کتاب دختری که رهایش کردی

می‌دونی چه حسی داره وقتی خودتو به سرنوشتت می‌سپری؟ یه جورایی بهت خوشامد میگه. دیگه نه دردی هست، نه ترسی و نه اشتیاق و آرزویی. مرگ، امید بود که داشت با این تسکین به وجود می‌اومد. به زودی می‌تونستم ادوارد رو ببینم. ما تو اون دنیا به هم می‌رسیدیم، چون مطمئن بودم که خدا مهربونه، خدا هرگز اونقدری بی‌رحم نیست که ما رو از تسکین تو اون دنیا محروم کنه.

«کتابی که نمی‌توانید زمین بگذارید.» _{دیلی میل}

متن فوق برگرفته شده از کتاب "دختری که رهایش کردی" اثر جوجو مویز است که به‌همت کتایون اسماعیلی ترجمه و انتشارات میلکان آن را در 472 صفحه به چاپ رسانده است.