کتاب دالان بهشت

کتاب پیش رو با قلم شیوای نازی صفوی در 448 صفحه به رشته‌ی تحریر درآمده است. چاپ نخست این کتاب را انتشارات ققنوس در سال 1378 منتشر کرد و جالب است بدانید در این مدت «دالان بهشت» به چاپ پنجاه و دوم رسیده است. 

"شاید در فکر همه، بیوه بودن با تعبیر جسمی آن معنا بیابد. ولی من این را با تک تک سلول‌هایم حس کردم و فهمیدم که خوشا به حال زن‌هایی که جسماً بیوه می‌شوند. جسم و نیازهای طبیعی زود با زندگی کنار می‌آیند و راه عوض می‌کنند. ولی بدبختی که روحش بیوه می‌شود، درد بی درمانی را تحمل می‌کند که علاجی ندارد. همان‌طور که شاید به دید همه فرق یک زن و دختر، از دید عوام باکره بودن دختر باشد، در حالی که به نظر من آن تفاوتی که روح یک دختر با یک زن وجود دارد، قابل مقایسه با جسم نیست و من روحا دیگر دختر نبودم. زنی بودم که عشق را در زیباترین صورت آن تجربه کرده بود و این حماقت بزرگی بود که کسی فکر کند با تملک جسم من، آن گذشته را کمرنگ می‌کند یا از بین می‌برد. تملک جسم،‌ کاری سهل و آسان است، دشوار برگرفتن بکارت روح است و به تملک در آوردن آن و این درست همان رمزی است که شاید بیشتر مردمان در نیافته باشند. در حالی که محمد، دانسته یا ندانسته دقیقا همین کار را با من کرده بود..."