کتاب حاضر یکی از معروفترین سفرنامه‌های معاصر حج است که زنده یاد جلال آل‌احمد در سال 1343 و در سن چهل و یک سالگی طی سفر حج نوشته است. جلال آل‌احمد در این کتاب، در واقع گزارش لحظه‌به‌لحظه‌ای از این سفر داده و درحین نوشتن این سفرنامه گاهی نیز به ناهنجاری‌های مدرنیسم که حتی دامن معنویات را آلوده کرده، اعتراض می‌کند و بر مردمی که بی‌هیچ نگرشی و عوامانه به این سفر می‌آیند و خود را در این سفر هم به زرق‌و‌برق دنیای مادیات مشغول می‌کنند، می‌شورد و بر جهل و نادانی و عبادت‌های کورکورانه‌شان خرده می‌گیرد. از جمله خصوصیات این سفرنامه، ذکر بسیاری از جزئیات مربوط به حاجی‌های کشورهای مختلف است که هریک آداب و رسوم، پوشش، ابزار و ویژگی‌های مربوط به خودشان را دارند. سفرنامه از فرودگاه جده آغاز می‌شود، محل آشنایی اولیه‌ی مسافرها با یکدیگر. مسافرهایی که از روستاهایی تا نخبه‌هایی مثل جلال، همه به یک رنگ درآمده‌اند. دردسرها و سختی‌ها و کمبود امکانات در سفر، برای همه یکسان است...