کتاب تاریخ منجم باشی یا صحایف الاخبار فی وقایع الاثار

«احمد دده « منجم‌باشی» در ۱۰۶۱ (ه. ق. ۱۹۳۱ م) در «سالانیک» به دنیا آمد. احمد به درویشان مولوی پیوست و در مولوی خانه به موازات آموختن آداب و ارکان مولویه، به تحصیل پرداخت. سپس به استانبول رفت و در نزد علمای مشهور آن شهر تفسیر و حدیث و فقه آموخت. احمد، علیرغم مخالفت مرشد زاهد پیشه‌اش (خليل دده)، تحصیل علوم ریاضی و فلسفی را در پیش صالح افندی، و محمد افندی منجم‌باشی» دنبال کرد و در هیأت و ریاضیات و نجوم دستی یافت. بعد از «محمد افندی» با عنوان ندیم و منجم‌باشی « سلمان آوجی محمد» که سلطنت کوتاهی داشت، مشغول بود. با سقوط آوجی، منجم‌باشی هم از کار برکنار و به مصر تبعید شد. چند سال بعد، زیارت حج رفت. مدت دو سال با عنوان شیخ خانقاه مولوی در مکه اقامت کرد. آنگاه به مدینه رفت و مدت شش سال در آن شهر به تدریس حدیث و فقه و تفسیر پرداخت. باز به مکه بازگشت و در همان شهر به سال ۱۹۱۳ (ه. ق) وفات یافت.»

متن بالا قسمتی از کتاب تاریخ منجم باشی است که توسط احمد بن لطف الله منجم باشی نوشته شده و به همت نصرت الله ضیائی در 554 صفحه ترجمه شده و در انتشارات مهراندیش به چاپ رسیده است.