«بیست و دومین بهار عمرش بود که سومیر برای اولین بار تو زندگی‌ش عاشق شد. یه عشق عمیق و توفانی. عینهو یه گردباد تموم عیاری که گردون و چرخون بیفته به جون دنیا و هرچی رو که هست و نیست از رخسار دشت و فلات و زمین خالی از حیات بذاره، همه چی طوری به هوا بلند کنه و دور انگشت ریگی‌ش بچرخونه که خرد بشن، تیکه تیکه بشن و چیزی ازشون باقی نمونه جز یه تفاله بی‌هویت. گردبادی که حتی اقیانوس با اون همه عظمتش در برابر شدت و اوجش تاب نیاره و فقط با چرخش مختصر انگشت توخالی‌ش امواج به خروش وابداره، تفاله‌ها و پس‌مونده‌ها رو بریزه روی سر آنگکور وات، جنگل‌های انبوه هندی با یه تلنگر ناقابل به آتیش بکشه، با همه‌ی ببرها و حیاتی که درونش جریان داره.»
متن بالا تکه‌ای از کتاب اسپوتنیک دلبند من نوشته هاروکی موراکامی بوده که سلماز بهگام آن را ترجمه کرده است. انتشارات ترانه آن را در 308 صفحه و با قطع رقعی برای دوستداران کتاب چاپ کرده است.