کتاب اسم من میناست

اسم من میناست و عاشق شبم. شب‌ها، وقتی دنیا تو خوابه، همه چیز ممکن می‌شه. خانه تاریک و ساکت است. اما اگر گوش‌هایم را تیز کنم صدای بوم بوم بوم قلبم را می‌شنوم؛ صدای قیژ قیژ خانه را می‌شنوم؛ صدای نفس کشیدن آرام مادرم را از اتاق بغلی می‌شنوم. از تخت پایین می‌آیم و پشت میز، کنار پنجره، می‌نشینم. پرده را کنار می‌زنم. ماه کامل وسط آسمان نشسته و نور آن به جاده فالکونر، خانه‌ها و خیابان‌های پشتی، سقف‌ها و مغازه‌های شهر و کوه‌ها و علفزارهای دوردست تابیده. نور مهتاب داخل اتاق و روی من هم تابیده. بعضی‌ها معتقدند باید از نور ماه رو برگرداند، چون ممکن است دیوانه‌ات کند. اما من صورتم را به طرف آن می‌گردانم و می‌خندم. زیر لب می‌گویم: « منو دیوونه کن. یالا. مینا رو دیوونه کن.»

کتاب فوق را دیوید آلموند نوشته که توسط مریم رفیعی به فارسی روان ترجمه شده و به همت انتشارات ایران‌بان به چاپ رسیده است.