میشکین که دست یک کودک را گرفته، وارد می‌شود. زمانی که به مرکز صحنه می‌رسند، کودک دست میشکین را رها می‌کند و به عقب برمی‌گردد. میشکین با نگاهی سرشار از مهر و محبت و دلواپسی به کودک نگاه می‌کند. اندک حرکتی برای نگه داشتن کودک می‌کند اما کودک نمی‌تواند ببیند. از پنجره‌ها، درها، شکاف‌ها، سوراخ‌ها و گوشه و کنار صحنه، چهره‌های دیگر بازیگران هویدا می‌شود که او را تحت نظر دارند.
متن فوق بخشی از کتاب ابله است. این کتاب توسط فوریو بوردن نوشته شده است که به همت علیرضا زارعی به فارسی روان ترجمه شده و در انتشارات هرمس به چاپ رسیده است.