مجموعه 4 جلدی کتاب بینوایان

در رمان بینوایان وقایع بسیار است و آدمیان بسیار. در این رمان هر کس به زبان خود سخن می‌گوید و به سبک و شیوه خود زندگی می‌کند، و هرکدام درباره دیگران قضاوت خاص خود رادارند. مونپارناس، یکی از تبهکاران گروه پاترون مینت، ژان والژان را «آدم احمق و یک‌دنده‌ای» می‌داند. گاورش در تاریکی ژان والژان را می‌بیند و او را شخص بیچاره و مفلوکی می‌پندارد، و کوزت نیز روزی که کاروان زندانیان محکوم به اعمال شاقای را می‌بیند، به ژان والژان که در کنار اوست، می گوید: « پدر!... این‌ها چه‌کاره‌اند؟ تبهکارند؟» و همه‌چیز از هر زاویه که بنگریم، قدرت نویسنده را نشان می‌دهد، که آدم‌های داستان را آزاد می‌گذارد تا دنیا را از چشم خود ببینند و به زبان مخصوص خود حرف بزنند، و به‌زور حرف‌های خودش را در دهان آن‌ها نمی‌گذارد.

متن فوق قسمتی از متن کتاب بینوایان است که در چهار جلد و در انتشارات دنیای نو به چاپ رسیده است. این مجموعه توسط ویکتور هوگو تالیف و به همت محمد مجلسی ترجمه شده است.