مجله بخارا شماره 125 مرداد - شهریور 1397

«سوزنی سمرقندی شاعر هجوسرای مقتدر قرن ششم (متوفی بعد از محرم 560 هجری با سنی افزون بر هشتاد سال) بیشتر به هجوهای مستهجن خویش معروف است و درین پیشه از پیشه‌های شاعری - که محور آن واژگان مرتبط با اسافل اعضا است - او را می‌توان فرد اکمل نوع خود به شمار آورد. سوزنی بسیاری از معاصران خویش را از دم تیغ برنده‌ی هجو هویش گذرانده و به هیچ شاعری ابقا نکرده است مگر انوری (متوفی 583) که ظاهرا از تیغ هجو او هراسیده و از او به عنوان «امام اهل حکمت» در دو مورد یاد کرده است. چندین تن از بزرگان تاریخ ادب فارسی قربانیان هجونامه‌های اویند و در صدر ایشان حکیم سنائی غزنوی (متوفی بسال 529 هجری) که ما در جای دیگر شعرهای او را در هجو سنایی بررسی کرده‌ایم و کوشیده‌ایم دلیل این هجوها را جستجو کنیم.»

متن بالا تکه‌ی آغازین 125 امین شماره بخارا است. بخارا به سردبیری علی دهباشی بیست و دومین سال چاپ خود را سپری می‌کند. در این شماره آثاری از ژاله آموزگار، عبدالحسین آذرنگ، مهرداد اسکویی، سجاد آیدنلو و... آورده شده است.