کتاب گل های پیاده رو

 گلهای پیاده رو را می‌توان یکی از برترین نمونه‌ها در حوزه‌ی ادبیات تصویری به حساب آورد. جان آرنو لوسن در نقش راوی، الگو و ساختار داستان سرایی را درهم شکسته و با تکیه بر تصاویری زنده، خواننده را در مسیری قرار می‌دهد که دست به کشفی خاص بزند و برداشت خود از تصاویر را با هدف نویسنده از خلق این داستان تطبیق دهد. کتاب پیش رو توسط سیدنی اسمیت تصویرسازی شده و انتشارات فاطمی آن را منتشر کرده است.

"خواننده در گل‌های پیاده رو با دو شخصیت اصلی روبه رو است. دخترکی با ژاکت قرمز رنگ و پدری که جزئی از فضایی خاکستری است. فضایی که نویسنده برای تأکید بر روزمرگی و کسالت زندگی، در شروع داستان از آن بهره گرفته است. دخترک در طول مسیر گل‌هایی که سر راهش قرار گرفته را می‌چیند و در طول داستان آن‌ها را به طرق مختلف به اشخاصی که تصادفا با آن‌ها روبه رو شده، هدیه می‌دهد. آنچه در این کتاب بیش از هرچیز ملموس است، سیری است که نویسنده برای تغییر حالت فضا در نظر گرفته، چنانچه در ابتدای کتاب با شروعی سرد و جریانی خاکستری روبه رو هستیم اما در صفحات پایانی این سردی و کنتراست سیاه و سفید جای خود را به تصاویری رنگی و زنده داده‌اند. این کتاب بنابر سبک روایی خاص و تصاویرناب خود موفق شده جوایز متعددی را در حوزه‌ی ادبیات کودک و نوجوان به خود اختصاص دهد و در رده‌ی تراز اول‌های این شاخه قرار بگیرد."