کتاب مولانا و اخلاقی زیستن

واژه اخلاق، جمع خُلق وخُلُق» است و در میان اهل لغت به معنای سرشت و طبیعت و خوی و خصلت به کار می‌رود. البته این کلمه هم در باب سرشت‌ها و خوی های نیک به کار می‌رود و هم درباره طبیعت‌ها و خصلت‌های زشت و ناپسند. اخلاقی در اصطلاح عموم اندیشمندان مسلمان عبارت است از صفات و هیات های پایدار نفسانی (ملكات) که بدون نیاز به تفکر و تأمل، انسان را به انجام کار وا می‌دارد. البته این تعریف نمی‌تواند به‌خوبی همه مواردی را که اطلاق به «اخلاقی» می‌شود، در برگیرد و فاقد جامعیت است؛ زیرا گاه اخلاقی بودن به مطلق صفات نفسانی منجر به عمل، فارغ از پایدار بودنش و با صرف فضائل اخلاقی و اعمال نیک گفته می‌شود.

متن بالا قسمتی از کتاب مولانا و اخلاقی زیستن است که در 324 صفحه در انتشارات نگاه معاصر توسط مهدی کمپانی زارع نوشته‌شده است.