کتاب فواره

نمایش‌نامه‌ی فواره بیانگر تفحص طولانی یوجین اونیل جهت کسب تجربه‌ای معنوی و به‌منظور تسکین روح تسخیرشده‌ی خویش است تا راهی برای خاموش ساختن کشمکش بین جاه‌طلبی و کمال معنوی یافته و عشق به زیبایی و شفقت انسانی را باز جوید. برطرف شدن این نیاز در گرو سفر از غرب و مادی‌گرایی به سرزمین‌های دوردست در مشرق زمین و یافتن چشم‌های همیشه جاری است که تسلی‌بخش روان است. طبیعت تجلی‌گر وجود خداوند است و معجزات بی‌نظیر خداوند در طبیعت آشکار می‌شوند. این سفر معنوی سرانجام به نقش طبیعت در یافتن پروردگار ختم می‌شود زیرا با تفکر در طبیعت است که می‌توان راهی به‌سوی خدا یافت و جمال پروردگار را به تماشا نشست و سرانجام پیوستگی روح و روان را در وحدت موجود در طبیعت یافت. اونیل معتقد است که مرگ درنهایت یکی شدن با این وحدت است و در اینجا چشمه با در هم آمیختن فرهنگ‌ها و مذاهب، پیری و جوانی و زندگی و مرگ تفاوت‌های بی‌اساس موجود را از میان‌بر می‌دارد. متن بالا قسمتی از کتاب فواره است که توسط یوجین اونیل در 144 صفحه نوشته شده و به همت بیتا دارابی و هانیه مهرمطلق در انتشارات سبزان به چاپ رسیده است.