کتاب شعر مدرن

شاعران سمبولیست بحران‌های جامعه مدرن را به‌منزله تناقضات درونی شعر تجربه می‌کردند. این امر، حقیقتی بس مهم را آشکار می‌سازد: در عصر جدید، مدرنیسم تنها شكل حقیقی رئالیسم است. درک این نکته بر اساس مقولات تجریدی و دوگانگی‌هایی چون «هنر متعهد» در برابر «هنر ناب» ممکن نیست، بلکه برعکس، باید آن‌ها را به‌منزله قطب‌های متضاد کلینی واحد در نظر گرفت که هم‌زمان خود و دیگری را نفی می‌کنند. نزاع میان «هنر متعهد» و «هنر ناب » که تا به امروز نیز ادامه یافته است، خود به‌اندازه کافی گویاست؛ از دید هواداران تعهد، «اثر هنری ناب» چیزی نیست مگر نوعی سرگرمی بی‌حاصل برای کسانی که می‌خواهند به بهانه غیرسیاسی بودن

که خودانتخابی عمیق سیاسی است - سیل بنیان کتی را که موجودیت همگان را تهدید می‌کند، نادیده بگیرند. «برای طرفداران تعهد، این‌گونه آثار هنری ناب معرف غفلت از نبرد منافع واقعی است، نبردی که دیگر هیچ کس نمی‌تواند خود را از آن و از تخاصم دو اردوگاه اصلی معاف پندارد. ادامه هرگونه حیات فکری، خود منوط به نتیجه این تخاصم است، آن‌هم تا حدی که فقط توهم تاب می‌تواند بر حفظ حقوق و امتیازاتی اصرار بورزد که همگی ممکن است فردا برباد روند».