کتاب سانست لیمیتد

"متاسفم. تو مرد مهربونی هستی، ولی من باید برم. تو حرفا‌های من رو شنیدی و من هم حرف‌های تورو شنیدم و دیگه چیزی واسه گفتن نمونده. خدای تو لابد یه موقعی توی طلوع امکانی بی‌نهایت وایساده‌بود و این چیزیه که اون ساخته. حالا داره به آخرش می‌رسه. تو گفتی که من عشق خدا رو می‌خوام. نمی‌خوام. شاید بخشش رو بخوام، ولی هیچکس وجود نداره که این رو ازش بخوام. راه برگشتی هم وجود نداره. خبری از درست شدن اوضاع نیست. شاید یه موقعی بود. اما حالا دیگه نه. الان فقط امید به نیستی مونده، من به این امید میچسبم. حالا در رو باز کن. خواهش می‌کنم..."

متن فوق بخشی از کتاب "سانست لیمیتد" است. این کتاب توسط کورمک مک‌کارتی تالیف و به همت محمدرضا شکاری به فارسی روان ترجمه شده‌است؛ و در انتشارات یکشنبه به چاپ رسیده‌است.