کتاب خرده روایت های بی زن و شوهری

«ما خانه‌ها، کوچه‌ها، خیابان‌ها و آدم‌های زیادی را ترک گفتیم، اما اگر جرأت مرور خاطراتشان را داشته باشیم، لحظه پرتپش لرزش و ریزش دل را حتماً تجربه کرده‌ایم. لحظه سکوت پرهیاهویی که با تبانی ذهن سمج و دل نا ماندگار پدید می‌آید و بس... بارها با خودمان گفتیم اگر دل هم مثل چشم درداشت می‌بستیم یا اگر بلد بودیم، ذهن را از خاطره‌ها، و حافظه بویایی را از تمام عطرهای گذشته خلاص می‌کردیم. اما بدون این‌ها تنهایی‌مان را چگونه پر می‌کردیم؟ آدم‌ها می‌آیند که بروند، رفتنشان به‌اندازه آمدن نامنتظروتکان دهنده است و ما با توانی که نمی‌دانیم از کجا آورده‌ایم سنگین‌ترین اتفاق‌ها را ناباورانه تاب آوردیم؛ با صبری که به تلخی آموختیم، نظر کردن و گذر کردن پیشه کردیم با این باور که در گوشه‌ها و زوایا و پس و پشت تمامی هدف‌های بزرگ و کوچکمان تحفه‌ای به اسم زندگی خانه دارد که باید بتوانیم حفظش را ببریم.»

متن بالا قسمتی از کتاب خرده روایت‌های بی‌زن و شوهری است که مهسا ملک مرزبان در 104 صفحه نوشته شده و در انتشارات بان به چاپ رسیده است.