کتاب بوطیقای جهالت

"با رفتن هر آدمی، بخشی از کیفیت سبک زندگی ما تغییر می‌کند. چیزی به نام تنهایی ناب وجود ندارد، لااقل در این جهان وجود ندارد. ما و شخصیت و افکار و رفتار و سبک زندگی‌مان، چیزی نیستیم جز انتگرال اجزایی که تکه تکه از این ور و آنور، از اینجا و آنجا، از عمرو و زید، خواسته و ناخواسته، در ما جمع شده است. بسیار پیش می‌آید که می بینیم حتی در خلوت‌ترین خلوت‌هامان هم، زمزمه‌ها و فکرهایمان، متأثر از «دیگری» به ظاهر فراموش شده‌ای است که روزگاری پیش، چند صباحی را با او سپری کرده‌ایم اما دقیقا در همان لحظه، در همان لحظه‌ای که صورت زندگی‌مان تغییری نکرده، یادمان می‌افتد که دیگری موردنظر، در آن روزگار کذایی، چقدر پررنگ تر و کاری‌تر حضور داشته در کالبد زندگی من کتاب می‌خوانم اما کسی را داشته‌ام که وقتی بود، شاید به خاطرهمان بودنش، بیشتر و دیوانه وارتر کتاب می‌خواندم. من فیلم میبینم اما کسی در گوشه‌ای از زندگی‌ام بوده است که فیلم دیدن در کنارش معنا و مفهوم دیگری داشته است. من اهل کوبیده و میگو‌ام اما نمی توانم انکار کنم کسی را که فقدانش انگیزه‌هایم برای بلعیدن تکه‌های نان چرب و تخم مرغ‌های روی..."

متن فوق قسمتی از کتاب بوطیقای جهالت بود. این کتاب به قلم حمیدرضا ابک به رشته تحریر درآمده و انتشارات قاف آن را به چاپ رسانده است.