این کتاب میکوشد راه عشق و عبادت خالصانه "بهکتی" را برای رستگاری و نجات از چرخه زندگی مادی در مکتب هندی ویشتویی بیان کند. تفکر فلسفی هند بیش از درک حقیقت درصدد است تا راه نجات از دولاب مرگ وزندگی را بیابد. راههای رهایی در مکتبهای هندی متعددند. سهراه عمده عبارتاند از : راه عمل، راه معرفت و راه عشق و عبادت خالصانه. کتاب مقدس وداها بر راه عمل و انجام اعمال شرعی تأکید بیشتری دارند. این در حالی است که تفسیرهای باطنی وداها، اوپنیشادها، بر راه معرفت و کتاب موردعلاقه هندیان، گیتا، بر راه عشق و عبادت خالصانه تأکید خاص میکنند. کریشنا، مظهر خدای ویشنو، در گیتا معشوق الهیست که در داستانهای هندیان نیز به اشکال مختلف محبوب پرستندگانش است. او گاه به شکل چوپان نی نوازیت که با نواختن نی، زنان و دختران خانه و کاشانه خود را رها کرده بهسوی او رهسپار میشوند، گاه در قالب شاهزادهای زیبا توجه دیگران را جلب میکند و گاه ارائه رانی است که آرجونا، قهرمان اصلی داستان گیتا، را در جنگ هدایت میکند. کریشنا درنهایت شخصیتی واحد میشود که پرستندگانش به او عشق میورزند. مفسر طریق عشق رامانوجا، فیلسوف قرن یازدهم میلادی است، که مکتبی توحیدی و مبتنی بر عبادت عاشقانه در تفسیرش بر گیتا و مکتب ودانته سو تره بنیان مینهد. طریق عشق امید تازهای در دل طبقات پایین اجتماع ایجاد میکند که طلیعه بازگشت دوباره آنها به معابد هندویی را موجب میشود. نهضت او منجر به ایجاد نئو بهکتی به رهبری کبیر در قرون بعد میگردد.
این کتاب به قلم زهرا حسینی حمید نوشته و توسط انتشارات او به چاپ رسیده است.