کتاب بازی هر روز

کسانی بودند که ماجراهای ساده روزمره را، که از شدت تکرار به‌صورت «بازی هرروز» طبقات فرودست درآمده‌اند، به شکلی ساده و گزارشی بازگو می‌کردند. ازجمله این داستان نویسان می‌توان پرویز مسجدی را نام برد که کار خود را از سال ۱۳۴۶ در مجله خوشه آغاز کرد و مجموعه داستان‌هایش تحت عنوان «بازی هرروز» (۱۳۵۴) منتشر شد. داستان‌های مسجدی از نوع اجتماع نگاری‌های شتاب‌زده‌ای است که‌موج آن در آخرین سال‌های دهه سی برخاست و تا نیمه‌های دهه چهل پایید. این داستان‌ها یا گزارشی از تأثیر تباه‌کننده فقر و خرافات است یا عکس‌های رنگ‌باخته‌ای از تیپ‌های اجتماعی: بی‌پناهی کارگری که پس از بیست سال بازخرید می‌شود ( داستان بازخريد)، کودکی که همراه مادر روبه‌مرگش به اداره می‌رود تا نحوه دریافت مستمری پدر ازدست‌رفته‌اش را یاد بگیرد داستان مستمری، دعوای دو زن روستایی بر سر پسمانده غذاهای قهوه‌خانه (داستان بازی هرروز)، نمونه‌هایی از موضوع‌های موردتوجه مسجدی هستند.