کتاب آخر بازی در انتظار گودو

کتاب «آخرین بازی - در انتظار گودو» برداشتی است فلسفی از کلیشه‌هایی که در زندگی معاصر با آن مواجهیم. ساموئل بکت در این دو اثر به ماهرانه ترین شکل خلأ و پوچی عمیقی که نتیجه‌ی مدرنیسم است را به نقد کشیده و خواننده را تشویق می‌کند در این ماجراجویی فلسفی به ذات زندگی نگاهی هرچند کوتاه بیندازد. بهروز حاجی محمدی در ترجمه‌ی این کتاب اوج شیوایی قلمش را به نمایش گذاشته است. این کتاب توسط انتشارات ققنوس منتشر شده و در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است. 

" توی خونه من. یه روز کور می‌شی. مثل من. اون جا می‌شینی، عین نقطه‌ای تو خلأ، تو تاریکی، برای همیشه، مثل من. یه روزی به خودت می‌گی، خسته‌ام. می‌خوام بشینم، بعد می‌ری و می‌شینی. بعد می‌گی، گرسنه‌ام، بلند می‌شم و یه چیزی برای خوردن بر می‌دارم. اما بلند نمی‌شی. می‌گی، نباید می‌نشستم ، اما حالا که نشستم، کمی بیشتر می‌شینم، بعد بلند می‌شم و یه چیزی برای خوردن بر می‌دارم. اما بلند نمی‌شی و هیچ چیزی برای خوردن بر نمی‌داری. کمی به دیوار نگاه می‌کنی، بعد می‌‎گی، چشمامو می‌بندم، شاید قدری بخوابم، بعدش حالم بهتر می‌شه، بعد اونا رو می‌بندی، بعد وقتی دوباره بازشون می‌کنی دیگه هیچ دیواری نیست. آره، یه روز می فهمی که چیه، مثل من می‌شی، جز اینکه هیچ کی باهات نیست، برای اینکه به کسی رحم نکرده ای و برای اینکه کسی نمی‌مونه که بهش رحم کنی.