«اگر سازمان مجاهدین خلق ایران را مهم‌ترین سازمان سیاسی در سال‌های دههٔ پنجاه و شصت ایران بدانیم، سخن به گزافه نگفته‌ایم. از قضای روزگار، برای مهم‌ترین بودن، همیشه لازم نیست سنگی از پیش پای ملت برداری یا گره‌ای از کار فروبستهٔ مبارزات و پیشرفت‌های آنان بگشایی، از طنز تاریخ، گاه می‌توان برای مهم‌ترین بودن، سنگی بزرگ بود پیش پای مردم و گره‌ای کور بود بر سلسلهٔ آرزوهای آنان و در این بین، چه حجتی بالاتر از تاریخ و عملکرد مجاهدین خلق؟» متنی که خواندید چند خط اول مقدمه کتاب «مروری بر تاریخچه و تفکران سازمان مجاهدین خلق» بود که جلد اول مجموعه هشت جلدی «آنچه گذشت» سوره مهر است. وحید خضاب در کتابش، تاریخچه و اصول نظری این سازمان را از زمینه‌های تاسیس آن تا عملیات فروغ جاویدان، یعنی از سال ۱۳۴۴ تا سال ۱۳۶۷ روایت و بررسی کرده است. بخش عمده اثر مربوط به زمینه‌های تاسیس سازمان، بنیان فکری آن و تحولاتش تا سال ۱۳۶۳ را دربر می‌گیرد و بعد از آن از زمانی می‌گوید که سازمان وارد جنگ کلاسیک نظامی شد که اوج آن را در عملیات «فروغ جاویدان» به نمایش گذاشت. تمرکز نویسنده بر مسایل نظری سازمان بدان جهت است که در کتب فراوانی که دربارهٔ مجاهدین خلق به نگارش درآمده، این بخش عمدتا مغفول مانده یا در بحث از آن به کلیات اکتفا شده است، کلیاتی که به قول خضابی در برخی موارد بیشتر رنگ فحش و ناسزا داشته تا نگاه علمی. این اثر منبع خوب و کاملی برای سیر در سرشت سازمان مجاهدین خلق است که کاملا علمی و به دور از سطحی‌نگری و تنبلی علمی نوشته شده است.