«برخلاف اینکه در بیشتر مواقع بحث بر سر عکاسی در قالب یک هنر بوده است، در دهه‌های اخیر حوزه‌ی عکس خانوادگی به‌طور فزاینده‌ای موردتوجه نویسندگان و محققان قرارگرفته است. عکاسی خانوادگی مردمی‌ترین و غیرحرفه‌ای‌ترین نوع عکاسی است که به شکل انبوهی در بستر زندگی روزمره تولید و مصرف می‌شود. نوعی از عکاسی که مردم عادی با دوربین‌های ابتدایی و پیش‌پاافتاده اما با تبعیت از برخی الگوها و سلایق نانوشته‌ی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی دنبال می‌کنند. عکس‌های خانوادگی نقش مهمی در ساخت و بازسازی خاطرات ما بازی می‌کنند و بر چگونگی تفکر ما از گذشته تأثیر می‌گذارند. ازآنجایی‌که زندگی روزمره با تمام وسعت و گستردگی خود زمینه‌ی تولید این عکس‌ها است، عکس‌های خانوادگی نیز امکانات محتوایی و معنایی فراوانی را ارائه می‌دهند که راه را برای خوانش‌های متعدد و متفاوت باز می‌کنند. در این شماره بر آنیم تا بخشی از قابلیت‌های بسیاری را که این نوع از عکاسی در اختیار می‌گذارد مورد مطالعه قرار دهیم. نویسندگان این شماره هرکدام از دید خاص خود درباره‌ی بعدی از ابعاد وسیع عکاسی خانوادگی گفته‌اند... .»
متن بالا از متن عکاسی خانوادگی، بخش آغازین پنجاه و هفتمین شماره حرفه؛ هنرمند بود که در پاییز 1394 منتشر شده است. صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول این مجله شهریار توکلی و زیر نظر شورای نویسندگان (در حرفه؛ عکاس غزاله هدایت، در حرفه؛ نقاش ایمان افسریان و در حرفه؛ هنرمند مجید اخگر) است، همچنین نقد فصل را بهزاد نژادقنبر نوشته است.