مجله جهان کتاب شماره 349-351 - خرداد و مرداد 1397

«آقای عزیز و مهرپرور، باز هم درود بر تو و زنده و برقرار باشی امیدوارم. یک نامه جلوتر برایت فرستادم ه احتمالا بعد از برگشتنت به آن شهر شمالی به دستت خواهد رسید. در وطن عزیز بچه‌ی شمال بودی. این جا هم شمال طالع تو شد. شمال یا جنوب ظاهرا فرقی نمی‌کند برای آدم‌هایی که بادهای تقدیر آن‌ها را - بلانسبت- عین خس و خاشاک به این سو و آن سو پرانده و پراکنده است، ای روزگار...

امروز گفتم باز چند کلمه‌ای در قبال نامه‌ی طولانی پرلطف اخیرت ردیف کنم. خدا را شکر که عادت به نامه نگاری علی رغم رواج این وسایل ارتباط برقی از امثال بنده و شما (زاده‌ی عهود باستان) سلب نشد. برای هر دوی ما این کار هنوز تسلی است یک جورهایی. امید یا احتمال عرضه‌اش هم برای عموم در وطن عزیزمان، در روندی روزمره مدام دارد کم و کم و کم‌تر می‌شود، متاسفانه.....»

نوشته بالا تکه‌ای از متن آفتاب برفی که در شماره 349-351  مجله جهان کتاب که برای خرداد-مرداد 1397 در 98 صفحه چاپ‌شده است. از دیگر مطالب مهم این شماره می‌توان به فرانسه، مهد جوایز ادبی، چنین گفت داننده دهقان پیر، تاریخ ایران در دوران مدرن، بهار ئ دلمشغولی‌هایش و یک دهه محاکمه مطبوعاتی اشاره کرد.