مجله بخارا شماره 114 مهر - آبان 1395

«تا آنجا که به یاد دارم استاد بهادر در سبک‌شناسی و استاد خانلری در تاریخ زبان فارسی و دیگر کسانی که به ساختارهای نحوی زبان فارسی توجه ژرف داشته‌اند، به این صورت برخورد نکرده‌اند و اگر هم برخورد کرده‌اند تا آنجا که من دیده‌ام وارد بحث و جستجو نشده‌اند. نخستین برخوردهای نگارنده با این ساختار نحوی در زبان فارسی هنگامی بود که به تصحیح اسرارالتوحید سرگرم بودم. در آغاز به نظرم می‌رسید که نسخه اساس -با همه استواری و انضباطی که دارد- غلط است و باید که از این {را} ها را حذف کرد؛ یعنی عبارات سه‌گانه‌ی شاهد مثال را بدین‌صورت درآورد:

1) اگر ترا بلقسم نمی‌باید

2) هر که را می او باید

3) ما را شما می‌باید و چون ترا ما می‌باید

اما پس از تأمل در موارد مختلف کتاب، مسلم شد که این یک ساختار کهن و فراموش‌شده است که با افعالی خاص به کار می‌رود.»

متن بالا نوشته دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی با عنوان یک ساختار کهن مبالغه در فارسی قرن پنجم، متن آغازین 114 امین شماره بخارا است. بخارا به سردبیری علی دهباشی هجدهمین سال چاپ خود را سپری می‌کند. این شماره یادنامه حبیب یغمایی است با آثاری از ایرج افشار، حسین جعفری، نجف دریابندری و ...